świergolić

świergolić {{/stl_13}}{{stl_8}}cz. ndk VIIb, świergolićlę, świergolićli {{/stl_8}}{{stl_20}}

{{/stl_20}}{{stl_12}}1. {{/stl_12}}{{stl_7}}'o ptakach: świergotać, ćwierkać (z odcieniem nieco rubasznym) ': {{/stl_7}}{{stl_10}}Wróble wesoło świergoliły. {{/stl_10}}{{stl_20}}

{{/stl_20}}{{stl_12}}2. {{/stl_12}}{{stl_8}}pot. {{/stl_8}}{{stl_7}}'opowiadać bzdury, mówić głupio, bez sensu, paplać bezmyślnie (zwykle z ironią, lekceważeniem itp.) ': {{/stl_7}}{{stl_10}}O czym on świergoli? Nie świergol! {{/stl_10}}